Analiza żelbetowego przekroju kołowego
Program analizuje pal żelbetowy za pomocą metody odkształceń granicznych. Maksymalne dopuszczalne odkształcenie betonu przy ściskaniu wynosi 0,002 - 0,0035. Wytrzymałość betonu η*fcd jest redukowana o 10 procent na skutek kształtu przekroju poprzecznego (Art. 3.1.7).
Stopień zbrojenia jest sprawdzany za pomocą wzoru:
- Pal (Art. 9.8.5)
Ac ≤ 0,5m2 | ρmin = 0,005 |
0,5m2 < Ac ≤ 1m2 | ρmin = 0,0025m2/Ac |
Ac ≥ 1m2 | ρmin = 0,0025 |
gdzie: | Ac | - | powierzchnia przekroju porzecznego pala |
- Słup - sprawdzenie dominującego ściskania (Art. 9.5.2)
- Belka - sprawdzenie dominującego zginania (Art. 9.2.1.1)
gdzie: | Dp | - | średnica pala |
As | - | powierzchnia przekroju zbrojenia |
Standardowe wartości współczynników ρmin, ρmax są wbudowane w programie - wartości te mogą być również definiowane przez użytkownika w zależności od wybranego Załącznika krajowego.
Wykres interakcji N-M
Współczynnik wykorzystania przekroju betonowego poddanego kombinacji momentu zginającego i siły normalnej określany jest jako |0L| / |0R|. Gdzie L jest siłą R jest wytrzymałością z określonym mimośrodem.
Ścinanie
W pierwszej kolejności program wyznacza graniczną wytrzymałość na ścinanie betonu VRd,c (Art. 6.2.2(1)). Wzory pochodzą z Art. 6.2.2(1), gdzie szerokość przekroju (b) i głębokość efektywna (d) zastępowane są według opcji ścinania pali kołowych.
gdzie:
W przypadku gdy graniczna wytrzymałość na ścinanie betonu jest przekroczona, graniczna wytrzymałość na ścinanie VRd,max oraz wytrzymałość przekroju żelbetowego VRd,s są sprawdzane (Art. 6.2.3(3)).
Standardowe wartości współczynników ν, νmax, cot θmin, cot θmax są wbudowane w programie - wartości te mogą być również definiowane przez użytkownika w zależności od wybranego Załącznika krajowego.