Programa:
Idioma:

EN 1997-2 (EC7)

Norma EN 1997-2 określa maksymalny opór podstawy pala pmax, base według wyników odpowiedniego i-tego badania CPT w następujący sposób:

gdzie:

qc, I, mean

-

uśredniony opór gruntu pod stożkiem sondy w strefie podstawy pala qc, I  (zob. Aneks D7 do EN 1997-2)

qc, II, mean

-

uśredniony minimalny opór gruntu pod stożkiem sondy w strefie podstawy pala qc, II  (zob. Aneks B4 do EN 1997-3)

qc, III, mean

-

uśredniony opór gruntu pod stożkiem sondy w strefie podstawy pala qc, III  (zob. Aneks B4 do EN 1997-3)

αp

-

współczynnik redukcji nośności podstawy pala

s

-

współczynnik wpływu kształtu pala

β

-

współczynnik wpływu poszerzenia podstawy pala

Maksymalna wartość oporu gruntu pod stożkiem (ciśnienia penetracji) qc jest określona jako 15 MPa. W gruntach niespoistych, uwzględniany jest  wpływ prekonsolidowania gruntu (OCR).

Maksymalny opór na pobocznicy pala pmax, shaft wyraża wzór:

gdzie:

αs

-

współczynnik tarcia na pobocznicy pala

qc, z, a

-

opór pod stożkiem na głębokości h

Literatura:

EN 1997-2 Geotechnical design. Ground investigation and testing.

Teste o software GEO5.
Gratuitamente.