Koncepcja stożka tarcia
Koncepcja stożka tarcia jest kombinacją metod kinematycznej i kinetycznej reprezentujących konwencjonalne rozwiązanie zagadnienia, wykorzystywane do wyszukania potencjalnej powierzchni poślizgu przy zniszczeniu. Podstawowa zasada zastosowanego rozwiązania przedstawiona jest na poniższym rysunku.
Koncepcja stożka tarcia dla bloku spoczywającego na pochylonej płaszczyźnie (łamana powierzchni poślizgu)
Siły utrzymujące opisane są za pomoca następującego wyrażenia:
gdzie: | A | - | powierzchnia bloku spoczywającego na powierzchni poślizgu |
c | - | spójność powierzchni poślizgu | |
W | - | wektor wynikający z ciężaru własnego bloku (wypadkowa ciężaru własnego bloku skalnego)) | |
N | normalna do powierzchni poślizgu | ||
ϕ | - | kąt tarcia wewnętrznego |
Literatura:
Goodman, R. E.: Introduction to Rock Mechanics: John Wiley & Sons, New York, 1989, 562 p.