Analiza prostokątnego przekroju żelbetowego
Przekrój poprzeczny jest prostokątny, jednostronnie zbrojony i obciążony momentem zginającym i normalną siłą ściskającą. Program analizuje przekrój żelbetowy za pomocą metody odkształceń granicznych. Maksymalne dopuszczalne odkształcenie betonu przy ściskaniu wynosi 0,002 - 0,0035. Zbrojenia ściskane nie są uwzględniane. Przyjęto minimalny mimośród (Art. 6.1(3)):
Wyznaczony stopień zbrojenia weryfikowany jest za pomocą następujących wyrażeń (Art. 9.2.1.1):
Standardowe wartości współczynników ρmin, ρmax są wbudowane w programie - wartości te mogą być również definiowane przez użytkownika w zależności od wybranego Załącznika krajowego.
Wykres interakcji N-M
Współczynnik wykorzystania przekroju betonowego poddanego kombinacji momentu zginającego i siły normalnej określany jest jako |0L| / |0R|. Gdzie L jest siłą R jest wytrzymalością z określonym mimośrodem.
Zginanie bez siły normalnej
Przekrój jest prostokątny, zbrojony jednostronnie i obciążony momentem zginającym MEd.
Dopuszczalny moment dla danego przekroju zbrojenia As wynosi (Art. 6.1, Art. 3.1.7(3)):
Graniczna lokalizacja osi neutralnej określana jest z (Art. 5.6.3(2)):
xmax = 0,45d | dla betonu C40/45 i słabszego |
xmax = 0,35d | dla betonu C45/50 i mocniejszego |
Ścinanie
W pierwszej kolejności program wyznacza graniczną wytrzymałość na ścinanie betonu VRd,c (Art. 6.2.2(1)).
gdzie:
Jeśli graniczna wytrzymałość na ścinanie betonu jest przekroczona wówczas maksymalna graniczna wytrzymałość na ścinanie VRd,max jest sprawdzana (Art. 6.2.3(3)).
Następnie, niezbędna powierzchnia przekroju zbrojania jest wyznaczana jako (Art. 6.2.3(3)):
Standardowe wartości współczynników ν, νmax, cot θmin, cot θmax są wbudowane w programie - wartości te mogą być również definiowane przez użytkownika w zależności od wybranego Załącznika Krajowego.