Analiza prostokątnego przekroju żelbetowego
Przekrój poprzeczny jest prostokątny, jednostronnie zbrojony i obciążony momentem zginającym i normalną siłą ściskającą. Program analizuje przekrój żelbetowy za pomocą metody odkształceń granicznych (Art. 5.2.8). Maksymalne dopuszczalne odkształcenie betonu na ściskanie wynosi 0,0025. Zbrojenie na ściskanie nie jest uwzględniane.
Wyznaczony stopień zbrojenia weryfikowany jest za pomocą następujących wyrażeń (Art. 3.1.4.3, Art. 3.1.4.6):
Interaction diagram N-M
Współczynnik wykorzystania przekroju betonowego poddanego kombinacji momentu zginającego i siły normalnej określany jest jako |0L| / |0R|. Gdzie L jest siłą R jest wytrzymalością z określonym mimośrodem.
Zginanie bez siły normalnej
Przekrój jest prostokątny, zbrojony jednostronnie i obciążony momentem zginającym Md.
Dopuszczalny moment wynosi (Art. 5.2.7)
Następnie program sprawdza czy lokalizacja osi neutralnej x mieści się w granicach lokalizacji dopuszczalnej xlim określonej jako (Art. 5.2.7.1):
Ścinanie
W pierwszej kolejności program wyznacza graniczną wytrzymałość na ścinanie betonu Qbu (Art. 5.3.3, Appendix 9).
gdzie: | dla: | h ≥ 0,3m | is: κq = 1,25 |
dla: | h > 0,15m | je κq = 1,50 | |
dla: | h < 0,15m | je κq = 1,60 |
Jeśli graniczna wytrzymałość na ścinanie betonu jest przekroczona wówczas graniczna wytrzymałość na ścinanie Qmax jest sprawdzana (Art. 5.3.2.1).
Następnie, wymagana powierzchnia przekroju zbrojenia wyznaczana jest ze wzoru (Art. 5.3.4):
gdzie (Art. 5.3.5):
Wartość c jest ograniczona następującym wyrażeniem:
