Przyrost parcia gruntu pod wpływem obciążenia poziomego
Nieskończenie długie, równomierne obciążenie f oddziałujące poziomo na powierzchni terenu prowadzi do przyrostu parcia czynnego w postaci rozkładu trójkątnego na danej wysokości hf - schemat pokazano na rysunku poniżej:
Wykresprzyrostu czynnego parcia gruntu pod wpływem równomiernego obciążenia poziomego oddziałującego na powierzchni terenu
Zakres oddziaływania na konstrukcję równomiernego obciążenia poziomego określają dwie linie wykreślone z końcowych punktów tego obciążenia pod kątem odpowiednio φ oraz ϑa (odpowiadającym krytycznej powierzchni poślizgu), na podstawie:
gdzie: | φ | - | kąt tarcia wewnętrznego gruntu |
ε | - | kąt wyznaczany na podstawie poniższych wzorów |
gdzie: | β | - | kąt nachylenia powierzchni terenu |
φ | - | kąt tarcia wewnętrznego gruntu | |
δ | - | kąt tarcia pomiędzy konstrukcją i gruntem | |
α | - | nachylenie tylnej ściany konstrukcji | |
c | - | spójność gruntu | |
γ | - | ciężar objętościowy gruntu | |
h | - | założona głębokość |
Dla gruntów niejednorodnych i nachylenia powierzchni terenu β mniejszego od kąta tarcia wewnętrznego gruntu φ wartość kąta ε wyznacza się ze wzoru:
gdzie: | β | - | kąt nachylenia powierzchni terenu |
φ | - | kąt tarcia wewnętrznego gruntu | |
δ | - | kąt tarcia pomiędzy konstrukcją i gruntem | |
α | - | nachylenie tylnej ściany konstrukcji |
Wypadkowa przyrostu parcia czynnego wywołanego obciążeniem liniowym f wynosi:
gdzie: | ϑa | - | kąt nachylenia krytycznej powierzchni poślizgu |
φ | - | kąt tarcia wewnętrznego gruntu | |
δ | - | kąt tarcia pomiędzy konstrukcją i gruntem | |
f | - | wartość obciążenia liniowego |
W przypadku gruntów niejednorodnych program prowadzi obliczenia w sposób następujący.