Stateczność zbocza
Program Stateczność zbocza oblicza stateczność zboczy, skarp czy nasypów z zastosowaniem kołowej lub łamanej powierzchni poślizgu.
Problem stateczności zbocza jest rozwiązywany w dwuwymiarowym masywie gruntowym. Grunt może byc opisany z wykorzystaniem kryterium wytrzymałości Mohra-Coulomba lub Hoeka-Browna.
Zbocze może znajdować się poniżej zwierciadła wody gruntowej, woda może również przecinać powierzchnię zbocza, które może być częściowo lub całkowicie zatopione. Zbocze może być obciążone dodatkowym obciążeniem dowolnego kształtu na powierzchni lub w obrębie masywu gruntowego. Analiza pozwala uwzględnić wpływ kotew, które mają za zadanie wzmocnienie zbocza. Można również wprowadzić elementy zbrojenia poziomego - geo-zbrojenia lub elementy pionowe - pale stabilizujące. Istnieje również możliwość uwzględnienia w analizie obciążeń sejsmicznych.
Do programu wprowadzono dwa typy podejść do analizy stateczności - klasyczna analiza zgodnie ze współczynnikiem bezpieczeństwa oraz analiza na podstawie teorii stanów granicznych.
Powierzchnia poślizgu może być modelowana na dwa różne sposoby. Powierzchnia poślizgu kołowa - wówczas użytkownik może wybrać jedną z metod: Felleniusa/Pettersona, Bishopa, Spencera, Janbu lub Morgensterna-Price'a, Shahunyants i ITF oraz powierzchnia poślizgu łamana, wówczas do wyboru są metody: Sarmy, Spencera, Janbu lub Morgensterna-Price'a, Shahunyants i ITF.