Współczynnik parcia bocznego gruntu K
Grunt wokół pala wbijanego podlega w trakcie wykonywania ściskaniu, a poziome parcie gruntu oddziałujące na powierzchnię pala jest większe niż spoczynkowe parcie gruntu (wyrażone współczynnikiem K0) i mniejsze niż maksymalne parcie gruntu (bierne parcie gruntu wyrażone za pomocą współczynnika Kp):
Wartości referencyjne współczynnika bocznego parcia gruntu K przedstawiono w tabeli. Współczynnik parcia bocznego gruntu K obliczany jest w następujący sposób:
gdzie: | K0 | - | współczynnik parcia spoczynkowego gruntu |
| |||
φ | - | kąt tarcia wewnętrznego gruntu | |
Kp | - | współczynnik parcia biernego gruntu | |
| |||
Ka | - | współczynnik parcia czynnego gruntu | |
|
Parcie na pal
Wartości odniesienia współczynnika parcia bocznego gruntu K podano w tablicy
Rodzaj pala | K dla pali wciskanych | K dla pali wyciąganych |
Pale wbijane o przekroju H | 0,5 - 1,0 | 0,3 - 0,5 |
Pale wbijane przemieszczeniowe (o przekroju kołowym i kwadratowym) | 1,0 - 1,5 | 0,6 - 1,0 |
Pale wbijane przemieszczeniowe, stożkowe | 1,5 - 2,0 | 1,0 - 1,3 |
Pale wbijane - podpłukiwane | 0,4 - 0,9 | 0,3 - 0,6 |
Pale wiercone (mniejsze niż 70 cm) | 0,7 | 0,4 |
Literatura:
NAVFAC DM 7.2, Foundation and Earth Structures, U.S. Department of the Navy, 1984.